کد مطلب:153757
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:218
خدا ترسی حسین
اولیاء الله به خاطر شناخت و معرفتی كه به ذات اقدس الهی دارند بیش از دیگران ترسانند و حسین علیه السلام این چنین بود چنانكه ابن شهرآشوب در مناقب آورده است از
حسین علیه السلام پرسیدند: ما أعظم حونك من ربك؟ «چه زیاد از خدا می ترسی؟»
قال: لا یأمن یوم القیامة الا من خاف الله فی الدنیا.
فرمود: «از عذاب خدا در قیامت ایمن نیست مگر كسی كه در دنیا از خدا بترسد» [1] .
و از دعای آن حضرت در روز عرفه میزان شناخت و ترس او از خدا را درمی یابیم كه با چشمی گریان و دلی بریان پس از بیان اوصاف باری تعالی و كیفیت آفرینش جهان هستی و شخص شخیص خود آنچنان خدا را در همه احوال حاضر و ناظر اعمال بندگان خویش می داند كه گوئی او را به چشم بصیرت می بیند آنجا كه می گوید: عمیت عین لا تراك علیها رقیبا و خسرت صفقة عبد لم یجعل له من حبك نصیبا.
«كور باد چشمی كه تو را مراقب خود نبیند و در زیان و خسران باد بنده ای كه نصیب و بهره ای از عشق و محبت خود در او قرار نداده ای».
دور نكرده ای كه شوم طلب حضور
غایب نگشته ای كه هویدا كنم ترا
[1] بحار ج 44/ص 192 - حياة الحسين ج 1 ص 133.